ردیف نمودن دندان ها معمولاً به دو طریق ارتودنسی بدون کشیدن دندان و یا ارتودنسی با کشیدن دندان صورت می گیرد.
بعضی از فاکتور های مؤثر در تصمیم گیری برای کشیدن یا نکشیدن دندان شامل موارد زیر است:
متخصص ارتودنسی با در نظر گرفتن این فاکتورها تصمیم به کشیدن یا نکشیدن دندان خواهد گرفت. جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت ارتودنسی بدون کشیدن دندان و یا با کشیدن دندان روی گزینه های بالا کلیک نمایید.
ارتودنسی ثابت ( ارتودنسی با سیم ) یا ارتودنسی با دستگاه متحرک ( پلاک ) ؟ 
قابلیت دستگاههای ثایت ارتودنسی ( ارتودنسی با سیم ) برای ردیف کردن
دندانها بسیار بیشتر از دستگاههای متحرک است . ارتودنسی ثابت در اکثریت
موارد ازسمت بیرونی دندانها و در بعضی کشورهای پیشرفته از سمت داخل
دندانه ( ارتودنسی لینگوال ) انجام می شود. انجام حرکات دندانی به
میزان زیاد ، اصلاح چرخش دندانها و اصلاح زاویه ریشه دندانها تنها با
ارتودنسی ثابت امکان پذیر خواهد بود . استفاده از دستگاههای متحرک 
محدود به استفاده از پلاکهای پیچدار جهت باز نمودن فضا و انجام حرکات
جزئی دندانی است. البته در کشورهای پیشرفته از پلاکهای شفاف متوالی
به روش اینویزلاین ( Invisalign ) جهت اصلاح نامرتبی های شدیدتر
دندانی نیز استفاده می شود که به دلیل هزینه های بالا در کشور ما هنوز
متداول نشده است.
بهترین سن ارتودنسی برای ردیف کردن دندانها
بهترین سن برای ارتودنسی جهت ردیف کردن دندانها سن ۱۲ تا ۱۵ سالگی است که در این سنین سرعت حرکت دندانها بیشتر خواهد بود. البته در صورتی که بیماری زمینهای ، یا تحلیل ریشه و یا استخوان شدید وجود نداشته باشد می توان دندانها را در هر سنی ردیف کرد.
روشهای ایجاد فضا برای ردیف کردن دندانها
برای ایجاد فضا جهت ردیف کردن دندانها سه روش عمده وجود دارد:
۱) ایجاد فضا با بزرگتر کردن قوس دندانی
۲) ایجاد فضا از طریق برداشتن مینای بین دندانها
۳) کشیدن دندان
جهت کسب اطلاعات بیشتر و مشاهده بیماران درمان شده به روش ارتودنسی بدون کشیدن دندان یا ارتودنسی با کشیدن دندان روی قسمت بالای صفحه و روی عبارت آن کلیک نمایید.
