درحالت عادی قوس فک بالا باید کمی عریض تر از فک پایین
باشد ( به میزان میلی متر ۲-۳ ) و قوس فک پایین داخل قوس
فک بالا قرار می گیرد.
رابطه نرمال دندانها
مشکلات عرضی دندانها یا فک ممکن است محدود به یک یا دو
دندان باشد و یا در موارد شدید ممکن است کل قوس فکی را در
بر بگیرد. تنگی یا عریض بودن فک می تواند یک طرفه یا
دوطرفه باشد.
تنگی فک بالا
تنگی خفیف فک بالا
در حالات خفیف این وضعیت عرض قوس فک بالا و پایین یکسان
هستند که در این حالت به دلیل تداخلات ایجاد شده بیمار جهت رهایی
از این تداخلات و به دست آوردن رابطه بهتر فکی ، معمولاً فک را
به یک سمت منحرف می کند و منجر به شیفت جانبی فک پایین می شود.
تنگی شدید فک بالا
در این حالت قوس فک بالا کاملاً در درون قوس فک پایین قرار می گیرد.
علل تنگی فک بالا
وراثت ، عادات (مثل مکیدن انگشت یا پستانک به مدت طولانی) ، تنفس دهانی
، انحراف دندان از مسیر رویش طبیعی.
تنگی فک بالا می تواند دندانی و یا اسکلتی (فکی) باشد.
عوارض
درمان
بهترین سن درمان معمولاً در دوره دندانی مختلط (حدود 7 تا 12 سالگی ) است. در این سنین درز میانی کام هنوز به طور کامل جوش نخورده و به راحتی با پلاک های متحرک و پیچ دار می توان فک بالا را باز کرد. درسنین بالاتر ممکن است از پیچ های قوی تر مثل پیچ های ثابت و Hyrax جهت باز نمودن فک استفاده کرد.
نمونه ای از دستگاههایی که برای اصلاح تنگی فک بالا بکار میروند: سمت راست پلاک متحرک پیچدار، وسط دستگاه ثابت حاوی ۴ فنر، سمت چپ پیچ Hyrax
در بالغین و در موارد خفیف می توان با ارتودنسی مشکل را برطرف نمود و در موارد شدید ممکن است ارتودنسی همراه با جراحی فک جهت بازنمودن فک بالا گزینه درمانی باشد.
عریض بودن فک بالا
در موارد نادری ممکن است عرض فک بالا به نسبت فک پایین عریض تر
باشد یا فک پایین بسیار کوچک باشد و در درون فک پایین گیر کرده باشد.
درمان این موارد مشکل بوده و نیاز به مداخله در حین رشد کودک دارد و
در موارد شدید ممکن است نیاز به درمانهای پیچیده مثل استفاده از پیچهای
مخصوص ( Miniscrew) و یا در مواردی جراحی فک داشته باشد.